I’ll keep you postered.
In Oudenaarde opent op 4 september 2020 een solo tentoonstelling van Ellen Pil (° 1982, Maarkedal). In haar geboortestreek is het een debuut dat niet mag worden gemist. De spoorlijn die voor haar geboorte werd stopgezet, was ooit een belangrijke ader om de grote immigratiestroom van Vlaamse arbeiders naar de mijnen in Wallonië te brengen. Zoveel jaar later werd deze omgetoverd tot een wandelpad dat op zijn beurt opnieuw bruusk stopt aan de taalgrens. Opgegroeid met de gevolgen van isolatie en terugval van de regio ontwikkelde Ellen Pil haar aanvoelen voor uitdagingen zoals migratie, nijverheid, arm en rijk. Geworteld in de Vlaamse Ardennen stond deze thuismatch dan ook hoog op haar verlanglijst.
In Gevaertsdreef 01 is de in-situ tentoonstelling 'I'll keep you postered` een onhandig antwoord of een twijfelachtige liefdesbrief naar een overkant, maar bovenal als een huwelijk tussen de 2 gebieden met een beeldenlijst vol goede beginnen. Dankzij het gebruik van lokale verhalen over eenvoudige onderwerpen (in ongebruik geraakte ambachten, taal, voeding, oude symboliek of herkenbare logo’s) maakt ze het mogelijk om in haar werk globale thema’s aan te snijden. Hier, in Gevaertsdreef 01, een vroegere sorteerplek voor textiel bouwt ze aan een toekomstscenario voor groei en verandering.
Ellen Pil opent de tentoonstelling met het sleutelwerk ‘Band Zonder Naam’. De met de hand vervaardigde neon springt meteen in het oog. Het is een verwijzing naar de haard waar vroeger op steenkool werd gekookt en die door zijn warmte de centrale plek van het huis was. De grafische beeldentaal is op een Disney-achtige manier voor iedereen herkenbaar. De haard wordt nu gepresenteerd als sfeervol lichtelement. Opgegroeid met de spreuken van Bond Zonder Naam op de schouw is het werk een knipoog naar elk huis vol levenswijsheden aan welke kant van een grens dan ook.
De indeling van de ruimte van de Gevaertsdreef doet dankbaar dienst als grensgebied. Zowel boven als onder kan je gelijkenissen vinden en dat roept meteen de vraag op aan welke kant je je bevindt. Doorheen de tentoonstelling worden verschillende beelden op canvas presenteerd. Door het linnen te verven met steenkool residue staat het canvas in het spoor van de wevers en de mijnwerkers en kan het als basis dienen voor die beeldenlijst van goede beginnen.
Herkenbare objecten, spreekwoorden en situaties worden samengebracht, uit het dagelijkse leven getransformeerd en verplaatst. Aan de hand van talloze kleine ingrepen wordt het heden met het verleden samengebracht. Vanuit haar eigen achtergrond en door gedreven onderzoek reconstrueert Ellen Pil (fragmenten van) historische feiten en verhalen van hoe een samensmelting tusen heden en verleden zou kunnen zijn om er tenslotte een nieuwe eigen betekenis te geven. De werken zijn bijna reisnotities. Er is geen moraal, enkel een nieuwe grenzenloze toekomst.
Ellen Pil behaalde haar Master in grafische studies aan Sint-Lukas Antwerpen en vervolgde deze opleiding met een Master in schilderkunst aan de Koninklijke Academie Antwerpen. Ondertussen ging ze op zoek naar hoe ze een vertaalslag kon maken van beeldmanipulatie en bewegend beeld en leerde ze zichzelf 3D programma’s aan.
Afwisselend schetsen op papier zowel als digitaal geeft onderwerpen die zijn afgeleid van het alledaagse een nieuwe betekenis. Door het digitaal tekenen, in de reclamewereld gebruikt om dingen ‘echt’ te maken, wordt het schilderen bijna een manier om de ‘onechtheid’ van de digitale perfectie terug leven in te blazen.